-Oğlum, ne arıyorsun sen burada!
-...Hiç... Arkadaşlarla bir şeyler yapıyorduk
Kadın hiçbir şey diyemedi. Düşünceleri çam ağacının biraz altında asılı kaldı sanki...
-Geç oldu hadi eve gidelim de sana menemen yapayım.
-Peki annecim.
Bu yapmacık diyalog canını ziyadesiyle sıkmıştı. Belli ki oğlu bir şeylere bulaşmış, ondan bir şeyler saklıyordu. Düşünmemeye çalıştı. Sigarasından bir nefes daha aldı...
"Sonuçta onu yargılamaya hakkım yok. Bunlar benim yüzümden"
Yol boyu hiçbir şey konuşmadılar. Eve geldiklerinde de durum değişmedi.
-İpeeek!
İpek'in odasına girdi. İpek kitapların arasında uyuyakalmıştı. Üniversitenin ne kadar ağır olduğunu düşündü. Kızının üstüne bir battaniye örttü. Oğluna söz verdiği gibi menemen hazırladıktan sonra odasına dosyayı incelemeye geçti...